“De aanleiding om een theatraal onderzoek te starten naar het onberekenbare deel van ‘jezelf’ zijn, was dat veel andere queer people om mij heen hun identiteit vormgaven rond astrologie. Dit riep bij mij op dat we kennelijk ‘onszelf’ tot op zekere hoogte vormgeven, bijvoorbeeld aan de hand van sterren. Maar hoe doen we dat? En kunnen we ‘onszelf’ dan vinden? Of kunnen we daar ook een ander medium voor gebruiken, zoals Tarot of I-Ching? En (misschien wel het belangrijkst): is mijn queer-zijn daar een factor in?

Ik kwam deze quote tegen:
Queer people don't grow up as ourselves, we grow up playing a version of ourselves that sacrifices authenticity to minimise humiliation & prejudice. The massive task of our adult lives is to unpick which parts of ourselves are truly us & which parts we've created to protect us (…) We come out the other end wiser & truer to ourselves. Some cis/het people never get there.” - Alexander Leon.

Nu zijn we inmiddels een hele tijd verder, en zijn er eigenlijk twee vragen die door mijn hoofd spoken: ‘How do I convert myself to PDF?’ en ‘Hoe scheppen we ons eigen verhaal / onze eigen identiteit anno 2020?’. Waarbij ‘How do I convert myself to PDF?’ de centrale vraag is. En welke delen van mijzelf blijven achter in de fysieke wereld, mocht dat uploaden lukken?”

“Met de technologie als spirituele spiegel en algoritmes als verlengstuk van onze verbeelding, ga ik met een zeskoppig artistiek team op zoek naar de onberekenbare kant van ‘jezelf zijn’. Naar mijns inziens is het ‘zelf’ van een persoon een onberekenbaar concept. Het heeft meer weg van een zwart gat dan een gefixeerde bouwsteen in de samenleving. Als we van deze verzameling zwarte gaten toch een geheel of gemiddelde willen vormen, kunnen we beter afzien van onze zoektocht naar een objectieve kern in onszelf. Jezelf zijn is hot, maar is 'niet jezelf zijn' dan not? Hoe ziet die 'niet-zelf' eruit?”

De centrale vraag blijft: How do I convert myself to a PDF? En welke delen van mijzelf blijven achter in de fysieke wereld, mocht dat uploaden lukken?

“Via de technologie kan ik op zoek naar nieuwe tools tot zelfreflectie en andere textures, formats en data om onze persoonlijkheid (of ons ‘zelf’) in te renderen. Zo probeer ik op zoek te gaan naar dat onberekenbare. Wat ik interessant vind aan technologie hierbinnen, is dat dit ook kan glitchen, haperen of niet helemaal meewerken. Daarnaast genereren algoritmes data op een manier die onze menselijke breinen niet kunnen bevatten. Zou de supercomputer het nieuwe bovennatuurlijke orakel kunnen zijn? Binnen de technologie als spiegel ben ik op zoek naar een fluïditeit, een in-between, een glitch, een nieuwe realiteit. Een zwart gat om verdwaald in te kunnen raken. Zodat ik mezelf, in die tussenruimte, on-repeat kan blijven tegenkomen zonder daar vat op te krijgen."

Tandenpoets-eureka's
“De inhoud is iets waar ik me nu nog niet te veel op focus. Alle dingen die ik tegen kom blijven rondspoken in mijn hoofd en krijgen hoe dan ook een plekje in de uiteindelijke voorstelling. Ik focus me nu op beelden waar ik een gevoel aan over hou, die relateren aan de dingen die ik lees of luister. Ik ben een soort puzzel aan het maken waarvan ik nog niet weet hoe hij past. Het is echt nog een zoektocht, maar dat is dus heel bewust. Uiteindelijk is er natuurlijk een heel duidelijk concept, maar ik houd er wel van om even verdwaald te zijn. Ik ben daarnaast ook niet bang voor een beetje verwarring bij het publiek. Via verwarring of vragen kan je het gesprek langer gaande houden. Ik zou het zo mooi vinden als mensen de voorstelling of de thematiek mee naar huis nemen, en dan tijdens het tandenpoetsen ‘Oh, zó denk ik er dus over!’ denken.”