Waarom heb je er voor gekozen te spelen op het Buikslotermeerplein?
‘We hebben het Buikslotermeerplein gekozen omdat we gefascineerd waren door de leegte en het verlaten gevoel dat er heerst na sluitingstijd. Overdag is het een levendige markt. Maar na sluitingstijd transformeert het volledig tot een soort niemandsland. Je voelt je er volstrekt niet thuis en juist dat heeft een spannende theatrale werking.

De afgelopen weken zijn we stukje bij beetje de ruimte gaan veroveren, waarbij we niet de enige gebruikers bleken te zijn in de schemering. Zo bleken we al snel het plein te delen met een aanzienlijk aantal ratten.’

Welke interactie is er verder tussen de locatie en spelers? Zijn er grappige of bijzondere ontmoetingen geweest met toevallige passanten?
‘Het Buikslotermeerplein is een groot plein met rode en groene banen. Daar moet natuurlijk op gesport worden. Met onze gymnastische nationalistische capriolen kunnen we steevast op aanmoediging rekenen.

Als we overdag repeteren en de winkels nog open zijn is het soms moeilijk de acteurs van het winkelend publiek te onderscheiden. Alles en iedereen gaat er ineens bij horen en raakt verwikkelt met elkaar. Op sommige momenten worden we zelfs verrast door voorbijgangers die spontaan besluiten mee te improviseren.’

Sijpelt de omgeving op een bepaalde manier door in de regie?
‘Met de Jumbo hebben we inmiddels een innige band. De medewerkers die ‘s avonds laat het pand verlaten zijn onderdeel van onze doorloop geworden. Maar ook de boodschappenlijst, en een met spelers volgepropte winkelwagen.

Het heeft veel voordelen om altijd toeschouwers te hebben bij het repetitieproces. Zo worden we rijkelijk voorzien van feedback en spontane regieaanwijzingen. Dingen moeten nog geoefend worden of mogen net even wat harder. Soms krijgen we zelfs wat kleingeld als een scene goed gaat.’

Wat zijn de reacties van mensen tot nu toe?
‘Sommige scenes roepen veel herinneringen op bij de voorbijgangers. We luisteren graag naar de verhalen. Ook als we midden in een improvisatie zitten. Als dit tijdens de voorstelling zou gebeuren moeten we er ook mee om kunnen gaan. Het hoort er nou eenmaal bij als je op locatie werkt.

Van de politieke speech kijken mensen nog weleens een beetje raar op. Kennelijk kunnen ze het niet gelijk plaatsen. Onze politicus manoeuvreert zich dan ook in allerlei misplaatste dialecten en onmogelijke houdingen.’

Wil je graag meer zien van Alsof je thuis bent? Neem dan zelf eens een kijkje op locatie; de spelers zijn wekelijks aan de slag op het Buikslotermeerplein. Of kom de voorstelling bekijken tijdens de zesentwintigste editie van Over het IJ Festival. Tot #OHIJ18!

Alsof je thuis bent is een coproductie van De Stal van Dingo, Over het IJ Festival en Tolhuistuin.